Grootheid

Romeinen 11:33-36. Als jij God iets zou mogen vragen, wat zou jij dan vragen? -- Karsten van Deutekom (@KvanDeutekom)

33 Hoe onuitputtelijk zijn Gods rijkdom, wijsheid en kennis, hoe ondoorgrondelijk zijn oordelen en hoe onbegrijpelijk zijn wegen. 34 ‘Wie kent de gedachten van de Heer, wie was ooit zijn raadsman? 35 Wie heeft hem iets gegeven dat door hem moest worden terugbetaald?’ 36 Alles is uit hem ontstaan, alles is door hem geschapen, alles heeft in hem zijn doel. Hem komt de eer toe tot in eeuwigheid. Amen.

Een mooie afsluiter van dit hoofdstuk vol met diepe gedachten, waarvan je als mens de grootsheid niet altijd kunt doorgronden. Steeds weer opnieuw roept het vragen op over Israël, hoe God precies denkt, de wederkomst van Jezus, of mijn kinderen wel voor Hem zullen kiezen en ga zo maar door. Waarom al deze vragen mij, naarmate ik ouder wordt, steeds minder verontrusten heeft te maken met deze versen. De grootheid van God gaat ver boven ons menselijk verstand en hoe wij daar mee om kunnen gaan is misschien wel het best te vergelijken met de relatie kind/ouder. Een jong kind begrijpt ook nog heel veel van deze wereld niet. Het weet zich echter veilig en geborgen bij zijn ouders die veel meer weten en neemt daarom van hen aan wat ze zeggen, totdat ze ouder worden en de puberteit bereiken. Dan wordt het een ander verhaal. Dan maken ze zich juist los van hun ouders, willen het zelf begrijpen en op eigen benen staan. Dan komen naar God toe dus ook die 'waarom' vragen waar ook zij niet uit komen en wij zo eerlijk moeten zijn dat we het antwoord niet altijd weten. Op dat moment is het een levenskunst om samen weer te worden als die jonge kinderen, te weten dat je veilig en geborgen bent bij onze grote, liefdevolle, hemelse vader en te aanvaarden wat Hij zegt. De kunst om je levensvragen vanuit de relatie kind / Vader te bekijken.