Gemeente
Handelingen 2:41-47, HSV
41 Zij nu die zijn woord met vreugde aannamen, werden gedoopt; en ongeveer drieduizend zielen werden er op die dag aan hen toegevoegd. 42 En zij volhardden in de leer van de apostelen en in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden. 43 En er kwam vrees over iedereen; en er werden veel wonderen en tekenen door de apostelen gedaan. 44 En allen die geloofden, waren bijeen en hadden alle dingen gemeenschappelijk; 45 en zij verkochten hun bezittingen en eigendommen en verdeelden die onder allen, naar dat ieder nodig had. 46 En zij bleven dagelijks eensgezind in de tempel bijeenkomen, en terwijl zij van huis tot huis brood braken, namen zij gezamenlijk voedsel tot zich, met vreugde en in eenvoud van hart; 47 en zij loofden God en vonden genade bij heel het volk. En de Heere voegde dagelijks mensen die zalig werden, aan de gemeente toe.
#Gemeente
Hoe functioneert de gemeente waar jij komt in het licht van de eerste gemeente?
Deze keer een wat langere overdenking, eigenlijk meer een Bijbelstudie, over het functioneren van de eerste gemeente. Daarover gaat dit gedeelte in Handelingen.
Er wordt hier 7 keer het woord ‘zij’ gebruikt. 3000 Nieuwe gelovige op één dag. Deze grote groep gelovigen wordt als één groep, één gemeente gezien. In de gemeente van Jezus Christus is er dus sprake van eenheid. Verschillen in persoonlijkheden en ‘smaken’ doen er niet toe. Alles komt samen in Hem, in Jezus. Hij is de samenbindende factor. In de gemeente van Jezus bestaan er geen kerkmuren, is er geen sprake van wij en zij, maar zijn we allemaal ‘zij’. De eenheid van deze gemeente is geen georganiseerde eenheid, geen instituut, maar een eenheid gevormd door de Heilige Geest! Zoveel verschillen en toch één. Zo hoort een gemeente te zijn en te blijven.
Er zijn 4 pijlers die deze eenheid verankeren:
Handelingen 2:42, HSV
(1)En zij volhardden in de leer van de apostelen en in de (2)gemeenschap, in (3)het breken van het brood en in de (4)gebeden.
- De leer van de apostelen: Onderwijs
De leer van de apostelen is dat wat de apostelen van de Here Jezus zelf geleerd hebben, wat ze geopenbaard is door de Heilige Geest en wat opgeschreven is in het Nieuwe Testament. De grote opdracht uit Mattheus 28 zegt ook dat we moeten onderwijzen.
Mattheüs 28:19-20, HSV
19 Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen. 20 En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen.
Nieuwe gelovigen moeten dus onderwezen worden. Niet in onze waarheden, waarheden die verdeeldheid brengen, maar in Gods waarheid. Verkondig die en laat de Geest zijn werk doen. Veroordeel niet, maar moedig aan om dit onderwijs als voedsel voor je dagelijks leven werkzaam te laten zijn.
Volharden heeft hier in de grondtekst de volgende betekenis:
4342 προσκαρτερέω proskarte’reo; toegewijd zijn
1) iemand aanhangen, zijn aanhanger zijn, iemand toegewijd zijn
Een gemeente hangt Jezus aan, volgt Zijn onderwijs.
2) zich naarstig bezighouden met, voortdurend bedacht zijn op
Een gemeente leest en bestudeert de Bijbel ijverig en handelt er voortdurend naar
3) altijd op een plaats blijven, voortdurend aanwezig zijn
Een gemeente blijft bij elkaar en gelovigen zijn altijd aanwezig om elkaar te onderwijzen en onderwezen te worden
4) in iets volharden en de moed niet verliezen
Een gemeente houdt vol met het geven van onderwijs en blijft strijdbaar door het Woord.
5) voortdurend voor iemand gereed staan.
Een gemeente staat altijd klaar om nieuwe gelovigen te onderwijzen.
- Gemeenschap
Van wereldburgers die elkaar niet kenden, totaal verschillend waren en verschillende belangen dienden - wat deze wereld kenmerkt - werden deze gelovigen een gemeenschap van huisgemeentes , waar Jezus hun gemeenschappelijk belang is, de samenbindende factor.
1Corinthiërs 1:9, HSV
9 God is getrouw, door Wie u geroepen bent tot de gemeenschap van Zijn Zoon Jezus Christus, onze Heere.
1Corinthiërs 1:9, NBV
9 God, door wie u geroepen bent om één te zijn met zijn Zoon Jezus Christus, onze Heer, is trouw.
Gemeenschap in de grondtekst laat ons hier ook meer zien over de gemeente:
2842 κοινωνία koino’nia; gemeenschap
- Het aandeel dat iemand ergens in heeft, deelname.
In de gemeente ben je geen toeschouwer, maar deelnemer en heb je een wezenlijk aandeel in het functioneren van het Lichaam van Christus, wat de gemeente is. Deel van een groter geheel.
1Corinthiërs 12:11-13, HSV
11 Al deze dingen echter werkt één en dezelfde Geest, Die aan ieder afzonderlijk uitdeelt zoals Hij wil. 12 Want zoals het lichaam één is en veel leden heeft, en al de leden van dit ene lichaam, hoewel het er veel zijn, één lichaam zijn, zo is het ook met Christus. 13 Ook wij allen immers zijn door één Geest tot één lichaam gedoopt, hetzij dat wij Joden zijn, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen; en wij allen zijn van één Geest doordrenkt.
- Omgang, gemeenschap, intimiteit
In de gemeente ga je met elkaar om, investeer je in verbondenheid en is het daardoor zo veilig dat je heel persoonlijke dingen met elkaar kunt delen. Het blijft namelijk binnen de groep. Het is bewezen dat groepen, groter dan 8 deelnemers, op dit gebied inleveren.
- Een gezamenlijke gave, een collecte, een inzameling, als belichaming en bewijs van gemeenschap.
In een gemeente is er niet alleen verbondenheid in woorden, maar ook in daden. Er wordt met een blij hart gegeven.
2Corinthiërs 9:7, HSV
7 Laat ieder doen zoals hij in zijn hart voorgenomen heeft, niet met tegenzin of uit dwang, want God heeft een blijmoedige gever lief.
Je bent bereid om te geven. Niet omdat het moet, maar omdat je van elkaar houdt met de liefde die God heeft uitgestort in onze harten.
Romeinen 5:5, NBG
5 en de hoop maakt niet beschaamd, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, die ons gegeven is,
- Het breken van het brood
Van gemeenschap gaat het naadloos over in het vieren van het avondmaal. Ons één-zijn met Jezus komt hierin tot uitdrukking. Met Hem gestorven, met Hem begraven, met Hem opgestaan en met Hem leven. Volmaakte eenheid. De basis daarvan is gelegd aan het kruis, in het graf en uit het graf.
Romeinen 6:3-11, HSV
3 Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? 4 Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is opgewekt tot de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen. 5 Want als wij met Hem één plant zijn geworden, gelijkgemaakt aan Hem in Zijn dood, dan zullen wij ook aan Hem gelijk zijn in Zijn opstanding. 6 Dit weten wij toch, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen. 7 Want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. 8 Als wij nu met Christus gestorven zijn, geloven wij dat wij ook met Hem zullen leven. 9 Wij weten toch dat Christus, nu Hij is opgewekt uit de doden, niet meer sterft. De dood heerst niet meer over Hem. 10 Want wat Zijn sterven betreft, is Hij eens en voor altijd voor de zonde gestorven, en wat Zijn leven betreft, leeft Hij voor God. 11 Zo dient ook u uzelf te rekenen als dood voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus, onze Heere.
In de gemeente gedenken we dat en vieren we dat, zodat de machten van de duisternis weten wie we zijn: Één met Christus!
In de gemeente worden nieuwe gelovigen na hun bekering gedoopt in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, als bevestiging van die eenheid met Hem. Niet jaren later, maar zo snel mogelijk. Je wil namelijk dat nieuwe gelovigen in nieuwheid des levens gaan wandelen.
- De gebeden
Omdat de gemeente zich bewust is van hun afhankelijkheid van God, is het een biddende gemeente. Bij Hem vinden ze de kracht om te leven, te dienen en Hem te laten zien aan de wereld. Investeren in de relatie met Hem, zoals Jezus zo vaak deed in zijn leven op aarde. Hij trok zich regelmatig terug om één te zijn met zijn Vader. De redenen waarom Hij dat deed leren we van de momenten waarop Hij dat deed:
- Hét vertrekpunt voor een overwinnend, dienstbaar leven.
Mattheüs 4:1-2, HSV
1 Toen werd Jezus door de Geest weggeleid naar de woestijn om verzocht te worden door de duivel. 2 En nadat Hij veertig dagen en veertig nachten had gevast, kreeg Hij ten slotte honger.
- Dé basis voor het maken van de goede keuzes.
Lukas 6:12-13, HSV
12 Het gebeurde in die dagen dat Hij naar buiten ging, naar de berg, om te bidden; en Hij bleef heel de nacht in gebed tot God. 13 En toen het dag was geworden, riep Hij Zijn discipelen bij Zich en koos er twaalf van hen uit, die Hij ook apostelen noemde:
- Dé basis voor innerlijke bewogenheid om mensen te onderwijzen, van geestelijk voedsel te voorzien.
Mattheüs 14:13-16, HSV
13 En toen Jezus dit hoorde, vertrok Hij vandaar met een schip naar een eenzame plaats, alleen; en de menigte, die dat hoorde, volgde Hem te voet vanuit de steden. 14 En toen Jezus uit het schip ging, zag Hij een grote menigte, en Hij was innerlijk met ontferming bewogen over hen en genas hun zieken. 15 Toen het avond werd, kwamen Zijn discipelen naar Hem toe en zeiden: Deze plaats is eenzaam en de tijd is nu verstreken; stuur de menigte weg, zodat zij naar de dorpen kunnen gaan om voor zichzelf voedsel te kopen. 16 Jezus zei echter tegen hen: Het is niet nodig dat zij weggaan, geeft u hun te eten.
- Dé basis om afgestemd te blijven op Gods wil voor je leven in plaats van wat anderen van je willen.
Johannes 6:14-15, HSV
14 Toen de mensen dan het teken dat Jezus gedaan had, gezien hadden, zeiden zij: Híj is werkelijk de Profeet, Die in de wereld komen zou. 15 Omdat Jezus nu wist dat zij zouden komen en Hem met geweld mee zouden nemen om Hem koning te maken, trok Hij Zich opnieuw terug op de berg, Hij Zelf alleen.
- Dé basis om van Hem te blijven getuigen temidden van toenemende tegenstand.
Lukas 21:36-22:2, HSV
36 Waak dan te allen tijde en bid dat u waardig geacht zult worden om al die dingen die gebeuren zullen, te ontvluchten, en om te kunnen bestaan voor de Zoon des mensen. 37 Overdag nu gaf Hij onderwijs in de tempel, maar ‘s nachts ging Hij de stad uit en overnachtte op de berg die de Olijf berg heet. 38 En al het volk kwam ‘s morgens vroeg naar Hem toe in de tempel om Hem te horen. 1 Het Feest nu van de ongezuurde broden, dat Pascha heet, was nabij. 2 En de overpriesters en de schriftgeleerden zochten naar een manier om Hem om te brengen, want zij waren bevreesd voor het volk.
- Dé basis om in het heetst van de strijd de weg te blijven gaan die God van je vraagt om te gaan.
Mattheüs 26:39, HSV
39 En nadat Hij iets verder gegaan was, wierp Hij Zich met het gezicht ter aarde en bad: Mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze drinkbeker aan Mij voorbijgaan. Maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt.
Een gemeente is en blijft dus een biddende gemeente.
Gevolg van dit alles was dat er ‘vrees’ kwam over iedereen, gelovigen en ongelovigen.
Handelingen 2:43, HSV
43 En er kwam vrees over iedereen; en er werden veel wonderen en tekenen door de apostelen gedaan.
De ongelovigen zagen dingen die ze niet konden bevatten met hun menselijk verstand. De manifestatie van de kracht van de Heilige Geest werd ook door ongelovigen gezien. Iedereen was vol ontzag voor God. Dat is wat ‘vrees’ betekent.
Voor de gelovigen had dat nog een diepere dimensie, kijkend naar de betekenis van het grondwoord:
5401 φόβος ‘phobos; angst; zn m; (47);
van een primair phebomai (schrik inboezemen)
1) vrees, schrik, angst
1a) dat wat schrik inboezemt
2) eerbied voor iemands echtgenoot
Eerbied voor iemands echtgenoot spreekt over de relatie tussen Bruid en Bruidegom, de gemeente en Christus.
Efeziërs 5:31-32, HSV
31 Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn. 32 Dit geheimenis is groot; maar ik spreek met het oog op Christus en de gemeente.
Voor ongelovigen is het iets wat schrik inboezemd omdat ze er geen vat op hebben. In de gemeente is het eerbied vanuit een intieme relatie met hun Bruidegom, Jezus, waar liefde de basis is.
Dezelfde wonderen en tekenen die Jezus deed en waarvan Petrus even daarvoor getuigde, werden nu door de apostelen gedaan.
Handelingen 2:22, HSV
22 Israëlitische mannen, luister naar deze woorden: Jezus de Nazarener, een Man Die u van Godswege aangewezen is door krachten, wonderen en tekenen, die God in uw midden door Hem gedaan heeft, zoals u ook zelf weet,
In de gemeente vinden dus wonderen en tekenen plaats.
De saamhorigheid was niet alleen merkbaar in woorden, maar ook in daden.
Handelingen 2:44-45, HSV
44 En allen die geloofden, waren bijeen en hadden alle dingen gemeenschappelijk; 45 en zij verkochten hun bezittingen en eigendommen en verdeelden die onder allen, naar dat ieder nodig had.
In de gemeente is er dus grote vrijgevigheid, omdat de vrijgevende gezindheid van Jezus hun deel is. Het gaat zelfs zover dat ze hun bezittingen en eigendommen verkopen en verdelen over ieder die het nodig heeft.
Waarschijnlijk werd dit gevoed door de verwachting dat Jezus spoedig terug zou komen, maar ze deden het in ieder geval zonder dwang, geheel vrijwillig.
De gemeente is een plaats waar gegeven wordt.
Er waren dagelijkse grote samenkomsten in de tempel waar iedereen samenkwam en er waren samenkomsten in kleine groepen in de huizen.
Handelingen 2:46, HSV
46 En zij bleven dagelijks eensgezind in de tempel bijeenkomen, en terwijl zij van huis tot huis brood braken, namen zij gezamenlijk voedsel tot zich, met vreugde en in eenvoud van hart;
Vreugde en eenvoud kenmerkt de gemeente. Een grote vreugde die maakt dat je er naar verlangt om dagelijks in elkaar nabijheid te zijn en samen in de nabijheid van de Heer.
Geen geldverslindende kerkgebouwen met gelikte samenkomsten die tot in de puntjes georganiseerd zijn, maar eenvoudige samenkomsten in de eenvoud van het eigen huis. Daar samen één zijn met Hem in een geest van eenvoud en vreugde.
De gemeente kenmerkt zich door vreugde en eenvoud.
Het slotakkoord over de gemeente wordt in vers 47 gegeven:
Handelingen 2:47, HSV
47 en zij loofden God en vonden genade bij heel het volk. En de Heere voegde dagelijks mensen die zalig werden, aan de gemeente toe.
Handelingen 2:47, NBG
47 en zij loofden God en stonden in de gunst bij het gehele volk. En de Here voegde dagelijks toe aan de kring, die behouden werden.
Waar in vers 42 de 4 pijlers genoemd zijn die de eenheid in de gemeente verankeren, zien we hier de verdere uitwerking daarvan en zichtbaarheid in de wereld.
- De gemeente is de plaats waar God geloofd wordt.
Er worden lofliederen gezongen om Hem te eren. In die liederen gaat het niet om ons, maar om Hem! Hij wordt geloofd en geprezen.
- Er wordt door de mensen, gelovig en ongelovig, goed gesproken over de gemeente.
Hoe anders is het als je met mensen op straat in gesprek raakt over het geloof. Zoveel pijn, verwondingen en boosheid als het gaat om de kerk. Als de gemeente een instituut wordt, is dit de uitwerking. Als de gemeente een levende gemeenschap blijft, geleid door de Heilige Geest en vervuld met de liefde van God, zal er goed over gesproken worden.
- De gemeente groeit explosief door nieuwe gelovigen
Dus niet de gelovigen die van het ene huis naar het andere gaan of van de ene kerk naar de andere. Dat is geen groei! Groei wordt alleen veroorzaakt door mensen die behouden worden, gered worden voor de eeuwigheid.
De gemeente is een eenvoudig en blij reddingsstation die steeds weer opnieuw uitgaat om mensen te redden, gedrongen door de liefde van Christus.
2Corinthiërs 5:14, HSV
14 Want de liefde van Christus dringt ons, die tot dit oordeel gekomen zijn: als Eén voor allen gestorven is, dan zijn zij allen gestorven.
Samengevat:
- De gemeente zijn we allemaal als gelovigen samen.
- De gemeente hangt Jezus aan en volgt zijn onderwijs.
- De gemeente leest en bestudeert de Bijbel ijverig en handelt er voortdurend naar.
- De gemeente blijft bij elkaar en is altijd aanwezig om elkaar te onderwijzen en onderwezen te worden.
- De gemeente houdt vol met het geven van onderwijs en blijft strijdbaar door het Woord.
- De gemeente staat altijd klaar om nieuwe gelovigen te onderwijzen.
- In de gemeente is Jezus het gemeenschappelijk belang, de samenbindende factor is.
- In de gemeente ben je geen toeschouwer, maar deelnemer.
- De gemeente investeert in verbondenheid.
- De gemeente is een veilige plaats.
- In de gemeente wordt met een blij hart gegeven.
- In de gemeente wordt het één zijn met Christus gevierd en herdacht in het avondmaal.
- De gemeente doopt nieuwe gelovigen zo snel mogelijk na hun bekering.
- De gemeente heeft een overwinnend en dienstbaar gebedsleven.
- De gemeente maakt door gebed de goede keuzes.
- De gemeente is door gebed innerlijk bewogen om mensen te onderwijzen en van geestelijk voedsel te voorzien.
- De gemeente blijft door gebed afgestemd op Gods wil in plaats van de wil van mensen.
- De gemeente blijft door gebed getuigen van Jezus, ook wanneer de tegenstand toeneemt.
- De gemeente blijft door gebed in het heetst van de strijd de weg gaan die God wijst.
- De gemeente is en blijft een biddende gemeente.
- In de gemeente, de Bruid, is er ontzag voor God vanuit een hechte liefdesrelatie met Jezus, de Bruidegom.
- In de gemeente vinden dus wonderen en tekenen plaats.
- In de gemeente is saamhorigheid niet alleen hoorbaar, maar ook zichtbaar in daden.
- De gemeente is een plaats waar gegeven wordt.
- De gemeente komt samen in de grote groep.
- De gemeente komt samen in huisgroepen.
- De gemeente kenmerkt zich door vreugde en eenvoud.
- De gemeente is een plaats waar God geloofd wordt.
- Over de gemeente wordt door iedereen goed gesproken.
- De gemeente groeit explosief met nieuwe gelovigen, mensen die gered worden.
Reacties
Een reactie posten