Kom aan boord

Johannes 6:15-17 BOEK

Omdat Jezus merkte dat de mensen Hem wilden dwingen hun koning te worden, ging Hij alleen de bergen in. Bij het vallen van de avond daalden Zijn discipelen de berg af en kwamen bij het meer. Toen het al donker was en Jezus nog steeds wegbleef, gingen zij in een boot en staken over naar Kapernaüm.

 

We beginnen bij waar we de vorige overdenking geëindigd zijn. U kiest er voor te doen wat uw Vader wil en niet wat de massa wil. U gaat de bergen in en wat U daar doet lezen we in Marcus.

 

Marcus 6:46 BOEK

Toen iedereen weg was, ging Jezus de berg op om te bidden. Alleen.

 

U geeft hiermee een krachtig signaal aan ons. Als de wereld zo aan ons trekt om een kant op te gaan die U niet wilt dat we opgaan, dan is het goed om de stilte in te gaan om alleen met U te zijn.

Mijn 'berg' is boven op zolder. Een plek om alleen te zijn met U Heer, uw Woord te bestuderen en nieuwe liederen te zingen om U te eren. Dat helpt mij U te blijven volgen in plaats van meegezogen te worden in de waan van de dag van de wereld waarin we leven, de omstandigheden.

U heeft de discipelen een geloofsles geleerd die ze nog niet goed gepakt hebben. Dat blijkt wel uit de tweede wonderbare spijziging, waarvan we in Marcus 8 lezen. Daar stelt U het geloof van de discipelen opnieuw op de proef en kijken ze wéér naar de omstandigheden.

 

Marcus 8:4 BOEK

"Waar halen we hier ooit brood vandaan?" vroegen Zijn dicsipelen. "Voor al die mensen! Hier in de woestijn!"

 

[Wat is de geloofsles die jij hiervan leert?]

 

Dan zit U daar op die berg en vragen de discipelen zich af waar U blijft. Ken jij die momenten dat je je afvraagt: "Waar bent U nou Jezus?" In je leven stormt het aan alle kanten. De omstandigheden zien er niet best uit en van Jezus geen spoor te bekennen. Wat wij vaaak doen is precies hetzelfde als de discipelen hier. In onze ‘boot’ en terug naar ons ‘Kapernaüm’, wat 'dorp van troost' betekent.

Onze boot staat voor onze aardse zekerheden - baan, huis, familie, vrienden, hobbies, etc. - waar we troost vinden in tijden van moeite en zorg. Als het stormt in ons leven.

Die periodes heb ik vaak gekend. Mijn 'Kapernaüm' was mijn huwelijk en gezin. Een veilige thuishaven, waar ik tot rust kon komen en troost vond. Een ander 'Kapernaüm' was mijn baan. De zekerheid die het gaf dat er elke maand genoeg geld op de rekening staat om je leven te leven. Allemaal niks mis mee. Het gaat pas mis als je daarop je vertrouwen stelt. Voordat je het weet ben je los van de Heer en denk je het allemaal zelf te redden. De Heer is welkom, maar dan wel in jouw ‘Kapernaüm’! Dit is de vloek van het rijke Westen.

 

[Waar vind jij troost in tijden van moeite en zorg]

 

Wat echter blijft zijn de stormen waarmee ook de discipelen te maken krijgen op het meer, want daar hebben wij geen controle over.

 

Johannes 6:18-21 BOEK

Plotseling begon het vreselijk te waaien en kwamen er hoge golven op het meer. Nadat zij ongeveer vijf kilometer geroeid hadden, zagen zij Jezus over het water lopen. Hij kwam naar hun boot toe. Zij werden bang, maar Hij zei: "Ik ben het! Jullie hoeven niet bang te zijn." "Kom aan boord", zeiden ze. Even later legden zij in Kapernaüm aan.

 

Dit gebeurt als wij U uit het oog verliezen Heer Jezus. Dan wordt het hard werken tegen de storm die in ons leven woedt. Vijf kilometer roeien in de storm. Wat een opgave!

En dan verschijnt U op het meer. Lopend op het water. Marcus beschrijft nog nauwkeuriger wat er gebeurde.

 

Marcus 6:48 t/m 51 BOEK

Jezus zag hoe zij tegen de wind in moesten roeien. Hij liep over het meer naar hen toe en wilde hun voorbijgaan. Zij schrokken vreselijk en dachten dat ze een spook zagen. Zij schreeuwden van angst. Jezus kalmeerde hen meteen. "Ik ben het", zie Hij, "wees maar niet bang."Hij stapte bij hen in de boot en de wind ging liggen. De discipelen waren met stomheid geslagen. Hier konden ze niet bij.

 

U verschijnt op een bovennatuurlijke wijze om te laten zien dat U boven de natuur verheven bent. U heeft die woeste golven letterlijk onder uw voeten gesteld.

Het is duidelijk dat uw leerlingen nog steeds zien op de omstandigheden, de storm en hun zwoegen. Waar de omstandigheden de regie hebben krijg je reacties als angst, zoals je ziet bij de discipelen hier. Angst als diepe wortel van kritiek, veroordeling en afwijzing als het gaat om bovennatuurlijke verschijningen.

Waar U de regie heeft zijn we misschien wel met stomheid geslagen, maar is er geen plaats voor angst. Dat zien we hier bij uw leerlingen. Als U er bent hoeven we namelijk niet bang te zijn. Daarom zegt U: ‘Ik ben het! Jullie hoeven niet bang te zijn.’  Wat een waarheid! Zodra ze dat doorhebben is de focus niet langer meer op de omstandigheden, maar op U, en komt daar die o zo belangrijke uitnodiging:

 

Kom aan boord!

Dé vraag, waarvan ik hoop en bid dat iedereen hem gaat stellen, omdat het je leven in een volkomen ander perspectief gaat stellen.

1. Angst verdwijnt en daardoor ook de kritiek, veroordeling en afwijzing.
2. Je focus is niet meer op de omstandigheden, maar op Hem die daar hoog boven verheven is.
3. De storm in je hoofd, die zich vertaald heeft naar je lichaam, verdwijnt. Er komt rust en vrede.
4. Je gaat de juiste koers varen. Op weg naar uw ‘Kapernaüm’ Heer, de troost die U geeft. Voor eeuwig met U en bij U te zijn. Geborgen en gekoesterd in uw liefde.

 

1 Petrus 5:7 BOEK

Geef al je zorgen en problemen over aan God, want Hij houdt van je en zorgt voor je.

 

1 Thessalonicenzen 5:24

Hij die je geroepen heeft, is trouw en zal doen wat Hij beloofd heeft.

 

Kom aan boord Heer en leidt mij op de weg die U wilt dat ik zal gaan.

 

[Is Jezus bij jou aan boord?]